beylikdüzü escort ataköy escort kayseri escort beylikdüzü escort beylikdüzü escort esenyurt escort beylikdüzü escort bayan beylikdüzü türbanlı escort ataköy escort bayan esenyurt escort bayan bahçeşehir escort sex hikayesi Królowa Bona Królowa Polski Księżna Bari Press "Enter" to skip to content

Królowa Bona Królowa Polski Księżna Bari

Królowa Bona Królowa Polski. Rodowód Bony

Bona Pochodziła z rodu Sforzów, władców Mediolanu.

Pra pradziadkiem Bony był Jakub Attendoli, który dzięki swoim zdolnością wojskowym zdobył majątek, sławę wodza i przydomek Sforza. Od tego czasu przydomek używany jako nazwisko rodowe. Nie udało mu się uzyskać księstw dla swych potomnych gdyż u szczytu powodzenia podczas bitwy 4 stycznia 1424r. zginął w falach rzeki Pescary chcąc ratować swego tonącego sługę. Księstwo dla potomnych udało się uzyskać natomiast jego nieślubnemu synowi Franscecso. Dużo mu dała pozycja społeczna, którą zdobył jego ojciec jak i staranne wykształcenie.

Pradziadek Bony Francesco I Sforza zrobił wielką karierę jako dowódca wojsk najemnych i przedsiębiorca wojenny.

25 marca 1450 roku zdobył on tron Mediolanu. Dziadkiem Bony ze strony ojca był Galeazzo Maria natomiast babcią Bona Sabaudzka. Mieli oni czworo dzieci. Najstarszym z nich był właśnie ojciec Bony książę Mediolanu Gian Galeazzo.

W 1489 roku odbył się ślub rodziców Bony. Izabella, księżniczka z rodu królów Aragonii została wydana za mąż za księcia Mediolanu Giana Galeazza Sforzę.

Ulubioną rezydencją rodziców Bony – Giana Galeazzo i Izabelii Aragooskiej było miasteczko Vigevano, położone zaledwie 30 km od Mediolanu. To właśnie tutaj 2 lutego 1494 r. przyszła na świat przyszła Królowa Polski – Bona Sforza. Imię odziedziczyła po babce ze strony ojca, Bonie Sabaudzkiej. Bona miała troje rodzeństwa. Jednego brata i dwie siostry. Niestety wszyscy z rodzeństwa Bony zmarli w bardzo młodym wieku. Również ojciec Bony zmarł jak ta miała zaledwie osiem miesięcy.

Po śmierci wszystkich swoich pozostałych dzieci matka Bony Izabela zaczęła zajmować się starannie kształceniem jedynaczki, która miała zostać w przyszłości księżną Mediolanu. Dlatego wykształcenie małej księżniczki nie mogło być gorsze niż edukacja chłopca. Od tego czasu wyłączną troską Izabeli było odpowiednie wydanie swojej jedynej córki za mąż. Bona rozpoczęła naukę w wieku pięciu lat. Jej matka księżna Izabela nauczyła m.in. języka hiszpańskiego i początków łaciny. Gdy tylko Bona ukococzyła dziesiąty rok życia jej nauczycielem został Chryzostoma Colonna Neapolu, który był członkiem Akademii Pontana.

Był humanistą z dużym doświadczeniem pedagogicznym. Dał on młodej księżniczce gruntowną literacką edukację. Nad wykształceniem Bony czuwał także nadworny lekarz Aragonów, Antoni de Ferrariis, który był wybitnym członkiem Akademii Neapolitańskiej. Dla potomnych zachował się bardzo ciekawy list lekarza Aragonów do Bony w którym to zachęca aby starannie przykładała się do studiów gdyż posiada wybitne zdolności, a przede wszystkim jest stworzona do rządzenia, a to wymaga wiedzy. Napomina ja także aby zaczęła nabywać wiedzę o mężczyznach, ponieważ urodziła się by nimi rządzić.

2 października 1515r. zmarła Barbara Zapolya, żona króla Polski Zygmunta I. Odczekawszy stosowny czas po śmierci małżonki królewskiej cesarz Maksymilian Habsburg wystąpił w roli swata.

Zaproponował królowi dwie kandydatki. Jedną z nich była właśnie Bona. Podczas uroczystej audiencji na zamku wileńskim w marcu 1517r.

Colonna wręczył królowi podobiznę księżniczki, która wywarła pozytywne wrażenie na monarsze. Kilka miesięcy toczyły się rozmowy w sprawie intercyzy tzn. umowy ślubnej. W tym celu do Bari udali sie posłowi królewscy : sekretarz koronny ksiądz Jan Konarski i kasztelan kaliski Stanisław Ostroróg. We Włoszech odbył się ślub per procuram ( przez zastępstwo tzn. pana młodego reprezentuje jego przedstawiciel ).

Uroczystość ślubna odbyła się 6 grudnia 1517r. na zamku Capuano. Przy obrzędzie ślubnym asystowało pięciu biskupów i jeden arcybiskup kanonik Konarski. Stanisław Ostroróg który zastępował króla Polski Zygmunta I Starego włożył na palec panny młodej złoty pierścień wielkiem diamentem. Uroczyste pożegnanie z matką nastąpiło 3 lutego 1518 r. w porcie Manfredonia w rejonie Puglia nad Adriatykiem. Podróż Bony do Polski trwała ponad dwa miesiące. Przemierzając drogę morską jaki i lądową, nocując często w trudnych warunkach. W końcu 11 kwietnia Bona dotarła do granicy polskiej.

Bona próbowała przeprowadzić w Polsce wielka reformę. Już od początku chciała zdobyć silną pozycję polityczną. Do reformy politycznej chciała dojść poprzez reformę gospodarczą. Usiłowała stworzyć własne stronnictwo wśród magnatów. Bona miała ogromne ambicje. Namiętność do polityki i władzy miała ona we krwi. Wychowywała się wśród kobiet z silnymi charakterami. Chciała umocnić władzę królewską i ograniczyć rolę magnaterii oraz szlachty. Największą przeszkodą był fakt, że po pierwsze była cudzoziemką po drugie, że była kobietą.

W tamtych czasach w Polsce było nie do pomyślenia by kobieta mieszała się w sprawy polityczne czy gospodarcze państwa. Rola kobiety we Włoszech a w Polsce była całkiem inna. Kobiety we Włoszech uczestniczyły w życiu towarzyskim, odbierały staranniejsze wykształcenie. Odgrywały rolę w życiu społecznym jak i politycznym.

Bona była właśnie wychowywana na władczynie i działaczkę polityczną. Przez co wydawało jej się, że w Polsce bez problemu będzie mogła zrealizować i wprowadzić w życie to czego się nauczyła w młodości już od lat najmłodszych. W Polsce kobiety nie mieszały się w żadnym stopniu do polityki, tak więc wszelkie podejmowane próby przez Bonę ingerencji w sprawy państwowe były widziane bardzo źle.

Bona była świetną organizatorką, znała każdy ze swych majątków. Uważała, że pieniądze zapewnią niezależność w realizacji planów politycznych i że będą stanowić o potędze władzy królewskiej. Dlatego też skupowała dobra na terenie Polski jak i na terenach Litwy. Przez co dysponowała znacznymi dochodami. Królowa Bona całe swoje życie podporządkowała polityce. Miała cztery córki i jednego syna. I dlatego właśnie największe swoje nadzieje pokładała w jedynym synu, Zygmuncie Auguście. Pragnęła by został on władcą absolutnym na wzór jaki panował i jej rodzimym kraju.

Bona będąc siódmym miesiącu ciąży z Olbrachtem podczas polowania spadła z konia co w konsekwencji spowodowało, że straciła swoje dziecko a co było najbardziej bolesny po tym wypadku nie mogła później mieć już dzieci. Skłócona z jedynym synem, 1 lutego 1556 roku wyjechała z Polski do swego księstwa Bari.

Mówi się, że Bona wywiozła z Polski ogromny majątek, ale tak naprawdę wywiozła tyle na ile przysługiwał jej kontrakt ślubny jak i prawo polskie. Bona z wiekiem robiła się coraz bardziej chciwa. Uważała, że pieniądze zapewnią jej bezpieczne życie w księstwach jakie odziedziczyła po rodzicach. W listopadzie 1557 roku uległa nagłej i tajemniczej chorobie. Najprawdopodobniej Bona została otruta na polecenie Hasburgów których agentem był zaufany dworzanin Bony Gian Lorenzo Pappacoda który wkradł się w łaski królowej.

Przebywał z nią również za czasów kiedy to królowa mieszkała w Polsce. Pappacoda sfałszował testament w którym to królowa miałam rzekomo przekazać włoskie posiadłości Filipowi II, który to pożyczył od niej pieniądze i nie miał jej za co oddać. Agent Hasburgów zorganizował podanie trucizny i kazał przekupionemu lekarzowi Bony, Janowi di Matera otruć królową.Bona zawsze przed spożyciem jakiegoś lekarstwa kazała najpierw wypić lekarzowi połowę. Lekarz Matera w sąsiedniej sali przygotował dla siebie odtrutkę. Pappacoda chciał jednak usunąć niewygodnego świadka zbrodni i nie wypuścił go z komnaty.

19 listopada 1557 w Bari w wieku 63 lat zmarła w osamotnieniu i niedostatku Bona Sforza, królowa Polski, żona Zygmunta I Starego i matka Zygmunta Augusta.

Została pochowana w bazylice Św. Mikołaja w Bari.

Jej dobra przejęli Habsburgowie. Starania o zwrot majątku jej syna i prawowitego spadkobiercy, króla Zygmunta Augusta niestety nie przyniosły pożądanych rezultatów. Na ten cel została powołana do życia specjalna linia pocztowa Kraków – Wenecja. Zagrabione wówczas mienie nigdy nie powróciło do naszego kraju.

Do dziś zakorzenione często jednostronne i krzywdzące opinie odnośnie Bony.

Do tego stopnia, że nie było inicjatywy ze strony polskiej aby sprowadzić zwłoki Polskiej królowej z Bari, gdzie zmarła i została pochowana. Aby mogła razem z mężem spoczywać w kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu.

Nawet po wielu latach spokój Bony omal nie został zakłócony przez polskie oddziały które podczas drugiej wojny światowej dotarły do jej miejsca pochówku.

Ujrzawszy sarkofag w którym była pochowana Bona Sforza z nawy głównej chcieli go przesunąć w inne mniej dogodne miejsce. Miejscowy biskup przekonany argumentami Polaków przystał na ten barbarzyński krok. Na szczęście znalazł się prawnik który postanowił stanąć w obronie monarchini sprzed stuleci.

Zbiegiem okoliczności nosił to samo nazwisko co monarchini. W Rzymie załatwił u konserwatora zabytków urzędowy zakaz niszczenia tego historycznego grobowca. Tylko dzięki obronie miejsca pochówku byłej królowej Polski, prochy Bony pozostały na miejscu. Królowa Bona Królowa Polski Księżna Bari.

Be First to Comment

Dodaj komentarz


Warning: Trying to access array offset on value of type null in /home/platne/serwer121547/public_html/aznews.pl/wp-content/plugins/swifty-bar/includes/class-sb-bar-social.php on line 175

Warning: Trying to access array offset on value of type null in /home/platne/serwer121547/public_html/aznews.pl/wp-content/plugins/swifty-bar/includes/class-sb-bar-social.php on line 175

Warning: Trying to access array offset on value of type null in /home/platne/serwer121547/public_html/aznews.pl/wp-content/plugins/swifty-bar/includes/class-sb-bar-social.php on line 175

Warning: Trying to access array offset on value of type null in /home/platne/serwer121547/public_html/aznews.pl/wp-content/plugins/swifty-bar/includes/class-sb-bar-social.php on line 175

Królowa Bona Królowa Polski Księżna Bari

przez Redakcja AZnews przeczytasz w: 6 min
0